martes, 18 de mayo de 2010

Harrerarekin bueltaka

Harrera, esan bezala, espazio independiente batean jartzeko intentzioa dago, nondik eraikin edo gorputz nagusira ailegatuko den.
Komunikazio hori funtzionatzeko, eta argi gera daiten hotelerako sarrera nondik den, harrera gune horren presentzia eta garrantzia indartu da.
Era horretan planteatua zegoen harrera konbentzionalari aurre egitea bilatu da irtenbide erradikalago baten bidez.
Hasierako aukera batean argi sarrera fokalizatu baten bidez gunearen izaera aldatu egin da, eskalarekin ere jokatuz. Bigarrengo aukeran, beste solairu bat planteatzen da, non egongela eroso bat planteatuko litzateke lehiate handi baten bitartez barne patioarekin komunikatuko litzatekena. Kontran du harrerari eskala eta monumentaltasuna kentzen diola, birplanteamendu honekin bilatzen diren aldaketak.

Eskilarak proiektatuz igogailuaren presentzia beharrezkoa da, eta orubeak duen estutasunarekin (soilik 5m) arazoa bilakatu daiteke. Horregatik aukera honetan maldak proposatu egin dira.
Zabalera txikiari aurre egiteko beste irtenbide bat eskilarak bi tramo aldenduetan egitea da, ez bata bestaren amaieran egotea.
Ibilbide bat markatzen du sarrera honek gainera, harreratik pasatzera behartzen zaituena, hotelaren kontrolerako balioko lukeena.


Harrera osatzeko irtenbide bezala aurreko proposamenen mix bat egin da, non harreraren eskala eta presentziak kaleko jendearen harreta daituko luke. Eskilarak bi tramo aldenduetan egin dira, armailetan bihurtzeko aukerarekin, eta harrera ezkutatuz areto txiki batean bihurtu daitekeena, kontzertuak... emateko.

jueves, 6 de mayo de 2010

Proiektua landuz

Mendebaldera dauden zuloak tokatu zitzaizkidan, eta Logroñorako bisitan beste bi zulo txiki topatu nituen orubearen alboan, eta proiektuan integratzea interesgarria gerta zitezkela irudi zitzaidan.
Behe oinean bi orube berri horiek agertzen dira, izaera publikoagoa dutenak, harrera eta jantokia baitira. Gorputz nagusiaren atzetik/azpitik somatu daiteke areto eraikina, diseinu aldetik osotasunarekin apurtzen duena. Beste orubean etxeen barne patioak berregituratu egin dira eta parke lasai bat planteatu da.
Lehenengo solairuan gorputz nagusia agertzen zaigu, eta bertara ailegatzeko pasarelak, harreratik eta jantokitik datozenak.

Hirugarren solairuan, beste solairuetan bezala, gorputz nagusiari lotuta dagoen beste funtzio bat agertzen da. Kasu honetan igerileku eta spa funtzioa.

Sekzioak orube desberdinetatik emanak izan dira, lehenego bietan fatxadak emanak zeuden eta mantendu egin dira irtenbide desberdinak erabiliz (bertara eraikin berria itsatsiz edo aldenduz) . Patio jokoa erabili egin da alde zaharretan dagoen argi faltari aurre egiteko.
Bigarrenean ikus daiteke nola kaletik ibilita gorputz nagusiaren azpitik aretoa somatzen den.

Azkenengoa spa igerileku funtzioa duen eraikina da, medianera artean mantentzen dena eta gorputz nagusitik ailegatzen den. Altuera osasungarritasuna ematen dio aire eta argi moduan eta gune lasai bat osatzen du begiradetatik at.

Proiektu erreferentziak

Parasitoen ideiarekin jarraituz, non edozein medianeratara lotu daitezkeen eraikinak, eta espazio minimoak zabaltzeko eta okupatzeko balio duten, proiektua lantzen joan da.
Aretoa antolatzeko Frank Gerhy-ren eraikin bat erreferentzia bezala hartu da, non eraikin ortogonal bat antolatzen du patio baten inguruan eta bertan diseinu horrekin apurtzen duen eraikin bat jartzen duen.
Azkenik, harrera gunea antolatzeko beste azalera desberdin bat okupatzea pentsatu da, era horretan gorputz nagusiaren behe oina libratzen da eta kale/areto erlazio bat sortzen da, patiora sartzera gonbidatuz.

viernes, 12 de marzo de 2010

Okupazio ideiak

Espazioak okupatzeko irtenbide moduan, egun dauden eraikinei atxikitu egiten zaizkien 'parasitoak' proposatzen dira. Bakoitza autonomoa da eta funtzio independienteak eduki dezakete, edo haien artean elkartuz osotasun batean lan egin.


Medianerak okupatzen dira soluzio honen bitartez, eta kale kotako azalera libre geratzen da espazio publikoaren mesede.
Egungo eraikinen teilatuak ere okupatu daitezke, hiriaren eta alde zaharraren irudi eta perspektiba berri bat lortuz.
Esan bezala, parasitoak ez dute 'gorputz' bat baino gehiago behar haien funtzioak betetzeko, gorputz nagusiarekin edota beste parasito batzuekin bat egin ditzaketenak.

klaseko filmak

Azken boladan pelikula gutxiago ikusi egin baditugu ere, komentatu izen nahiko egin dira, eta gehienak etorkizuneko hiri eta arkiteturarekin lotuak.

Klasean jarritako ‘Reinaissance’ filmean, detektibearen etxearen arkitektura mota ezaguna egiten zitzaigun, halaere eraikin oso altu baten atikoa dela dirudi, pasarelen bitartez ailegatu behar dena. Empresariaren bulegoa ere arkitektura garaikideko adibide izan daiteke.












‘Blade Runner’ komentatutako pelikulan etorkizun urrutiago batean kokatzen dela dirudi, kotxeak hegan doazte eta eraikinak askoz altuagoak dira, hiri ilun eta dentsoago bat osatuz.









‘El 5º elemento’ filmea antzeko hirigintza dauka, arkitektura modularra darabilelarik.








‘Tron’ filmea, askoz ere abstraktuagoa da, mundu errealean gertatzen den arkitektura ezaguna zaigu, bideojokuaren barruan gertatzen dena, ordea, etorkizuneko hiri baten eskema orokorra bezala agertzen da.












Etorkizuneko hiriaren ezaugarri bezala teknologia, dentsitatea, iluntasuna, natura eza eta indibidualtasuna azaltzen zaizkigu.

martes, 2 de marzo de 2010

Donejakue Bidea antolatzen

Alde Zaharreko hutsuneen okupazioa egiteko, eta haien funtzioak antolatzeko, bidaiariak hirira heltzerako orduan zein behar dituen ikusi ditugu, eta hauen lehentasunen arabera orubeak ezarri dira.

Horrela, heldu bezain laster informazio guneak eta motxilak uzteko 'consigna' antzekoak legokez. Ondoren urarekin eta higienearekin erlazioan dauden espazioak agertuko dira. Behin garbituta erlaxatzeko eta meditatzeko espazio berdea agertzen da, eta gertutik jatetxe eta taberna batzuk, bidaiariak hiriaren gastronomia daztatu dezan.
Azkenik, lotarako eta deskantsorako guneak daude, hotela eta etxebizitzez osatua batik bat.













Aktuazioen bitartez, eguneko Donejakue bidea difuminatzen saiatu gara, ibilbide desberdinak markatuz, era horretan ondoko kaleetatik sartzera bultzatuz eta Alde Zahar guztiari garrantzi berdina emanez.

lunes, 8 de febrero de 2010

Ariketa nagusiaren laburpena V








Ariketa nagusiaren laburpena IV

Eraikinaren linealtasuna eta gelen morfologia aldatzeko nahairekin, erdiko aldean, eraikina irlatxoan apoiatzen den gunean, honen zabalaera asko handitu zen, 10m-tik 18m-tara, beste mota bateko espazioak sortuz, bai eraikina barruan (museoa) baita goiko pasabidean ere.

Museo barruan espazio zabalak arkitektura eta erretaulo pieza handietarako baliogarriak ziren oso. Goikaldean, bi ardatz egiten dute topo: zubiaren ardatza eta honi elkartzuta dihoan ibaiaren norabidea. Bi korronte desberdinak dira, pertsonena eta urarena, eta puntu hortan atseden gune bat egitea planteatzen da, bista ikusgarrietatik gozatzeko.

Ariketa nagusiaren laburpena III

Eraikinak zuen beste erabilera publiko nagusia ez zen ahaztu behar, honen sabaia zapalgarria izan behar zen, zubia eta berez erdigunean espazio publiko bat osatuko zuelako. Bi funtzio hauek, museo eta zubiarena, bata bestearen gainean doazte jarrita, eta hasieran eta bukaeran tentsio puntuak agertzen ziren, bi erabilerak bat egiten zuten lekuetan.

Puntu horiek traba bat izan behar baino, proiektuan integratu egin ziren. Hasierako plaza antolatzeko balio zuen museoaren azpiko sarrera, eta ruina bien artean ardatz bat sortzearekin batera hauen arteko komunikazioa sortuko zela pentsatu zen baita ere.
Ibaiaren beste aldean, beste tentsio puntuan, dorre bat egitea pentsatu zen, zubiko bidaiarientzako helmuga izango zena eta Logroñoren bista orokorra izatea baliatuko zuena, falta zaion 'postala' edo. Oso luzetua eta horizontala den eraikin bati amaiera on bat izango zela pentsatu egin zen.

Idei guzti hauek erreferentzia egiten dizkiote jada eginda dauden zenbait eraikinei

Ariketa nagusiaren laburpena II

Behin idei nagusia eta zenbait erreferentzia hartuta nituelarik, antolamendu orokorra nola izango zen erabaki nuen.

Programan zeuden erabilera publikoak, bisitarien eskura zeudenak, era lineal eta soil batean jartzea pentsatu zen, museoa erraz eta sinpleki ikusteko aukerarekin.

Hari atxikita zeuden erabilera guztiak, museoaren ardatz nagusi honetatik 'eskegiak' agertuko ziren, berarengandik zintzilikatuta edo gainean apoiatuta.